Tuesday, January 11

وصله می زنم تکه پاره های دوستی را و می دانم این پیرهن دیگر بر تنم برازنده نیست
خیلی جالبه. واسه بعضیها هرچی مایه بگذاری بازم کمه. شاید عینک ما آدمها به دوستی باهم فرق میکنه
منکه نفهمیدم

6 comments:

Anonymous said...

البته که فرق میگنه.....عینک بفضی ادمها..یه عینک سیاه دودیه...

Anonymous said...

دیگه وصله نزن....

Anonymous said...

وجدانت را مجبور مكن كه نفهمد آن چه را كه مي بيند

Anonymous said...

ای کاش این همه بدی وسیاهی را نمیدید...که حالابیداره بیدار جلو رویم نشسته

Anonymous said...

ای کاش میدونستم از چی حرف میزنی. فقط همین

Anonymous said...

گاه کوچکم میبینی و گاه بزرگ...نه کوچکم و نه بزرگ . خودت هستی که دور می شوی و نزدیک .....که البته فعلا فقط دور