Tuesday, February 3

دل من يه روز به دريا زد و رفت
پشت پا به رسم دنيا زد و رفت
پاشنهء كفش فرارو ور كشيد
آستين همت رو بالا زد و رفت
يه دفعه بچه شد و تنگ غروب
سنگ توی شيشهء فردا زد و رفت
حيوونی تازگی آدم شده بود
به سرش هوای حوٌا زد و رفت
دفتر گذشته ها رو پاره كرد
نامهء فرداها رو تا زد و رفت

2 comments:

Anonymous said...

Raftan na ke entehast, balke aghaze fardaee jadid ast......

Anonymous said...

به امید انکه این فردا بهتر از دیروز باشه.....و اگر دیروزه بدی را تجربه نکرده باشی..قدره فردای بهتر را نخواهی دانست