Tuesday, October 30


بـایــــد کـسـی را پـیـدا کـنـم


کـه دوسـتـم داشـتـه بـاشـــــد
آنـقـدر کـه یـکــــی

 از ایـن شـب هـای لـعـــنـتـــــــی

آغـوشـــش را بـرای مـن و یـک دنـیـا خـسـتــــگـی ام بـگـشــــایـد
هـیـــــچ نـگـویـد .


هـیـــــچ نـپـرسـد .

فـقـــــط مـرا در آغـوش بـگـیـرد


بـعـد هـمـانـجـا بـمـیــرم
تـا نـ

بـیـنـم روزهـای آیـنــده را

روزهـایـی کـه دروغ مـی گـویـد


روزهـایـی کـه دیـگـر دوسـتـم نـدارد


روزهـایـی کـه دیـگـر مـــرا در آغـوش نـمـی ـگـیـرد


روزهـایـی کـه عـاشـق دیـگـری مـی ـشـود

No comments: