برایم دیگر عجیب نیست

تلخی روزگار را نمیگویم

سردی نگاهت را دیگر در عجب نیستم

مگر یک دروغگو چقدر میتواند

نقاب دار باقی بماند

َ

گاهی غریب بودن در این دنیا چنان گلویم را میفشارد که هیچ نازنینی حریفش نیست

برگشتم، با همه آنچه داشتم برگشتم ...خسته از همه بی‌تفاوتی‌ها ...خسته از همه لج بازی های کودکانه ...خسته از با خود بودن؛ خسته از با تو نبودن ... دلتنگی‌هایم شکل تو شده است،خواب‌هایم بوی تو را می‌دهد ...دستم شبیه دست‌هایت شده ...راستی دست‌هایمان چه شکلی بود ... پرپر می‌شدم که ببینی‌ام ... همه زندگی خلاصه شده بود در رسیدن ...و حالا که برگشته‌ام آیا مرا می‌بینی؟ ...آیا مرا نقاشی می‌کنی؟ ...آیا برایم باز هم می‌خوانی؟ ... برگشته‌ام با همه آنچه داشته‌ام ... نگو نمی‌شناسی‌ام، من شبیه دیروز تواَم ... تو حالا شبیه دیروز من ...

ذهنم از کلمه خالیست

دلم ننوشتن می خواهد

و رها شدن میان دستانت...

مدام گفتی خیالت تخت

من وفادارم

و من چه ساده لوحانه

خیالم را تختی کردم

برای عشق بازی تو با دیگران

بودن یا نبودنت

مسله این نیست اگر نباشی

سیگار و قهوه که هست

و تنهایی عادتیست همیشگی

مـهـربـــانـی تـا کــی؟

بـگـذار "سـخـت باشــم و ســـرد

"بـــاران کـه بـــاریــد...

چـتـــر بـگـیـرم و چـکـمــــه !!

خـورشـیـد کـه تـابـیــد

پـنـجـــره ببـندم و تـاریـــک !!!

اشــــک کـه آمـــــد

دسـتـمــــالـی بـــردارم و خـــشـک

دل کـه رفــت

نـیـشخـنـدی بـزنـــم و سـوت